با عرض معذرت با عرض کنم که این وبلاگ به زیر مجموعه بلاگفا منتقل شد( بخاطر عدم لینک توسط دوستان بلاگفایی) البته ادرس هم یکم تغییر کرد
یکم بهش از دور نگاه کنید...عینکت را بردار...می دونی با این ظاهر ساده اش چه استرسی به ما وارد می کنه؟ چه فکرا باید بکنیم تا بیاد و بره؟ دقت کردی تو تاکسی وقتی با دوستتبا هم مقصد تون یک جاست از همون ثانیه اول فکر ثانیه آخری؟ کخ چطور حساب کنی که نه سیخ بسوزه نه کباب....وا مصیبتا تو کافی شاپ یا رستوران همه دستها رو کیف ولی کسی جلو نمیشه با استرس کم کم میرن جلو...خیلی از جاها تو چنگال این عادت نا مناسب گیر افتادیم...بعضی وقت ها ضرر کردیم و برا اینکه دل خودمون را از این که هست ریشتر نکنیم با گفتن بی خیالش و ولش کن سعی کردیم رهایش کنیم....
یعنی تعارف توی خون ماست اگر اینطوره که بیخیالش میشم دیگه نمیشه کاریش کرد...شاید هم ریشه تو یک سری عادت های و خلقیات دیگه ما دارد مثل ریا کاری....رو راست باشیم...
اما طنز ماجرا از اونجا شروع میشه که همه دوس داریم این عادت را بزاریم کنار ولی پیش خودمون می گیم چرا از ما شروع بشه؟ (همه بگن بی ادبه)
بجای یک نه گفتن ساده که خودش کلید حل خیلی از مشکلات ببین با تعارف با کجاها کشیده می شویم یکی بجای اینکه نه بگه میره معتاد میشه..... یکی ازدواج نا مناسب می کنه....رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی چند روز قبل دنبال علل این رفتار رانندگان می گشت... می گفت باید محققان بررسی کنند که کمیت این حوادث از کجا می لنگه...پیش خودم گفتم جناب سردار اموزش یعنی سرمایه گذاری بیا از همین حالا تعارف را آموزش نده... بفرما بفرما یعنی چی نصف شب همه اهل خانواده خوابند اونوقت شما میخای از جلو دوستت محترم و با ادب در بیای دعوت می کنی خونه....انتظار هم نداری که بیاد...
من که تصمیم دارم باهاش مبارزه جدی را آغاز کنم تا می تونم روراست باشم حرف را بی تعارف بزنیم...این از اون دست ضرب المثلهای است که بکار میاد....یک نه صد آسایش
نمی دونم نظر شما چیه؟
در لحظه زندگی کن
خیلی شعار قشنگیه ولی من آخرش متوجه نشدم این جمله دقیقا یعنی چی؟
میخاد چی بگه؟ یعنی از اون موقعیتی که هستیم نهایت استفاده را ببریم؟ اصلا فکر برای آینده و روزهای بعدی نکنیم؟ برنامه ریزی و برنامه یعنی چی؟ میخایم تو لحظه زندگی کنیم؟
این وسط تکلیف گذشته چی میشه؟فراموشی بهترین علاجه براش؟
یکم دقت کنیم ما تقریبا با شعار در لحظه زندگی کن ادامه می دهیم ولی فقط شعارمونه چون هم یک پامون تو گذشته هست و یکی پامون تو آینده؟
حقیقت ماجرا اینه که کیف زمان حال را بردن بستگی تمام دارد به گذشته و آینده مطمئنی که ما حس می کنیم...اگر خیالت از روزهای آینده در هاله ای ار ابهام باشد از گذشته با همه نوساناتش نتواند برات قابل تامل باشد درک زمان حال هم برات مشکل و در پی آن استفاده از ان برات بی ثمر میگذره...
به نظر میرسد که با این وجود کسی نمیتواند بی خیال همه چی فقط برا لحظه زندگی کنه...شعار آزار دهنده هست .....اینطور نیست؟
یعنی دنیا همیشه این طوریه.....
توجه** اولویت بندی دوروس با توجه به تاکیدات طراحان سئوالات در آزمون های گذشته قرار گرفته است
مديريت آموزشي (ضريب 3 )
۱) مديريت عمومي- علي علاقه بند
ا۲) مقدمات مديريت آموزشي - علي علاقه بند
۳) مباني نظري و اصول مديريت آموزشي- علي علاقه بند
۴) مديريت و رفتار سازماني - پال هرسي و كنت بلانچارد- علي علاقه بند
۵) مديريت و مديريت آموزشگاهي- محمدرضا بهرنگي
۶) مديريت آموزشي- علي شيرازي
حرفهایی هست برای گفتن که اگر گوشی نبود، نمی گوئیم
و حرفهایی هست برای "نگفتن"
حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرو نمی آوردند
و سرمایه ماورایی هر کس حرفهایی هست که برای نگفتن دارد
اینان همواره در جستجوی مخاطب خویشند
اگر یافتند"یافته می شوند"
این را گفتم چون بعضی اوقات چیزی ندارم که قابل عرض باشد
راستی چرا همه دوست دارند بروند بهشت ولی کسی دوست نداره بمیره" باور کنید این جمله مثل قواره ای هست که انگار فقط به قامت ما خوش میاد و انگار برا ما دوختن و اصلن هم چیز مناسبی ندوختن....
قضیه از آنجایی آب میخورده که.... چه قیافه ای هم میگرفت وقتی صحبت میکرد و چه ژستی هم گرفت وقتی رسید به مقوله فرهنگ سازی انگار تازه کشف کرده بود و احساس وجد میکرد مثل احساس اریشمیدوس از کشف خود شاید هم مخالف اینکه عده ای هورا سر دهند نبود میشد حس کرد که احساس یافتم ...یافتم....تو وجودش داره میجوشد...
ما مردمی هستیم که اگر بخایم با هم صحبت کنیم و کسی متوجه نشه میتونیم جلو همون فارسی زبان هم طوری فارسی حرف بزنیم که متوجه نشه....تعجب نکن "بقول جمالزاده من فقط با فارسی علیه السلام حرف میزنم و بس...." اینکه با ضرب المثل چقدر میشه حرف دلت را تو چند کلمه جا بدی و خیلی منظم و مرتب و کدو کشی شده تحویل مخاطبت بدی را همه متوجه هستیم... اصلن خارجی ها غلط بکنن بتونن منظورت را درست متوجه بشن.....این از راز های ماندگاری زبان فارسیه...
همه حرفم اینجاست ...در بین این ضرب المثلها چند تا شون بد جور دارند چوب لای چرخ میازن و موش میدونن(همین الان دو تا ضرب المثل گفتم) اگر دست من بود که میدادم نهضت سواد اموزی مثل فلج اطفال ریشه کن کنه....
یکی ضرب المثل "مامورم و معذور" بد جور رو اعصابم راه میره و در حالی که میدونیم حق با اونه ولی این برگ برنده را همیشه اخر رو می کنن میگن مامورم معذور...
دومی آخ که من دشمنشم اینه، " دست بزار رو کلاه خودت تا باد نبره" یکی نیس بپرسه که چی بشه؟ اصلا میدونی بی تفاوتی (از هر نوعش اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی ...) مثل اتش تو انبار پنیه افتاده داخل وجود ما... اصلن قصدم این نیست که زیاد بنویسم ولی اگر شما هم از این نوع ضرب المثلها و عادتها سراغ دارید لااقل معرفی کنید تا تو لیست سیاه قرار بگیرند....شادی بعدا کاره ای شدیم دادیم از چرخ روزگار حذفشون کنند.
هر قلبي دردي دارد
فقط نحوه ي ابراز آن متفاوت است
برخي آن را در چشمانشان پنهان مي كنند و
برخي در لبخندشان.....
تعداد صفحات : 2
اطلاعات کاربری
تغییر ادرسلینک دوستان
آرشیو
آمار سایت